Rajd rowerowy do Lutoryża
Rowerowi pasjonaci nie zwalniają tempa. Tym razem zawitaliśmy do Lutoryża. Jeszcze o 8.45 całe niebo spowite było ciemnymi deszczowymi chmurami, a falami przechodziły przelotne opady. Na szczęście patronem naszej Szkoły jest Ojciec Święty Jan Paweł II, dlatego bez obaw ruszyliśmy na kolejny wspólny wypad.
Wieś Lutoryż została założona 24 maja 1373 roku na mocy dokumentu lokacyjnego jaki wystawił książę Władysław Opolski. Dobra te zostały przekazane szlachcicowi ze Śląska Janowi Gołemu. Aż do XX wieku lutoryskie dobra najczęściej znajdowały się w rękach właścicieli Boguchwały. W pierwszą niedzielę adwentu w 1957 roku ks. bp Ignacy Jakielski dokonał poświęcenia kaplicy przerobionej ze starej stajni dworskiej. Już w lipcu 1957 roku bp Franciszek Barda ustanowił ekspozyturę parafii w Lutoryżu. W 1972 roku nastąpiło symboliczne rozpoczęcie budowy kościoła. Już 26 grudnia 1972 roku ks. bp Jakiel dokonał poświęcenia nowo wybudowanego kościoła. Oficjalnego ogłoszenia zakończenia budowy dokonał proboszcz Lutoryża Czesław Przystaś we wrześniu 1973 roku.
To osoba ks. Czesława przykuła naszą uwagę w pierwszej fazie rajdu. Jako proboszcz parafii był inicjatorem budowy kościoła, przebudowy starej i budowy nowej plebanii oraz wzniesienia kaplicy cmentarnej. Na miejscowym cmentarzu odwiedziliśmy mogiłę ks. kanonika, a następnie udaliśmy się pod budynek szkoły. Przyszła pora na chwilę relaksu na placu zabaw i rozgrywki na boisku szkolnym. Tradycyjne nie zabrakło przy tej okazji sporej dawki humoru, na co wpływ miała zapewne także coraz piękniejsza pogoda.
Następnie udaliśmy się pod budynek Domu Kultury, gdzie przybliżyliśmy sobie działalność 39 Placówki AK. Było to związane z tablicą pamiątkową wmurowaną w ścianę budynku, poświęconą tej formacji. W drodze powrotnej jeszcze na chwilę zatrzymaliśmy się pod Kościołem, by przybliżyć sobie założenia projektu ks. Przystasia.
Za nami kolejna, już trzecia intensywna niedziela, obfitującą w sporą porcję dobrej zabawy, regionalnej historii oraz wspólnie spędzonego czasu na świeżym powietrzu. Specjalne podziękowania dla Pani Natalii – lokalnego reportera, indywidualnego mentora i dobrego ducha grupy.
