Świętowanie z Patronem
W dniu 16 października tego roku w szkole podstawowej w Mogielnicy odbył się Dzień Patrona. Papieska dewiza Totus Tuus (cały Twój) stanowiła zachętę do oddania się w opiekę świętego Jana Pawła II. Uroczystość zaszczyciła swoją obecnością sołtys wsi Maria Niedziałek, a wszystko działo się pod czujnym okiem dyrektora szkoły Łukasza Bubicza.
Uczniowie klasy czwartej przygotowali spektakl teatralny w oprawie plastycznej Elżbiety Kręgielewskiej i Marleny Rędziniak, na podstawie scenariusza Grety Jagiełły pt. „Patrz, kocham”. Przed rozpoczęciem przedstawienia ósmoklasiści wnieśli sztandar i wszyscy obecni odśpiewali hymn szkoły. Na scenie można było zobaczyć Jana Pawła II dziecko, a w tej niezwykłej roli Kacpra Bocho. Dawid Rozborski zagrał nastoletniego Karola Wojtyłę, w roli dorosłego papieża wystąpił dystyngowany Adrian Kowalski, natomiast Sebastian Libertowicz zaprezentował się w niezapomnianej kreacji Jana Pawła II starca. W barce umieszczonej na scenie znajdowały się trzy dziewczynki, odgrywające bardzo wymowne role – były to Alicja Bogacz jako Wiara, Milena Bochnak wcielająca się w rolę Nadziei i Blanka Burtan będąca Miłością. Wokół barki znajdowała się Woda, którą grał Kacper Pociask i Wiatr, którym była Martyna Skomra. Niedaleko stało drzewo – Kornelia Szczepanik w zachwycającym kostiumie przygotowanym, przez recytującą wiersz Juliusza Słowackiego „Pośród niesnasek Pan Bóg uderza” Katarzynę Kawulę. Wokół odtwórców głównej roli krążyło Słońce (w tej roli Wioletta Deszczak), będące znakiem radości na twarzy uśmiechniętego papieża. Mateusz Wojewódka w wykonanym przez siebie stroju ryby, symbolu chrześcijaństwa podkreślał wartości religijne istotne dla Patrona. Odgłos wystrzału przerwał taniec radości tańczony przez obecnych, podążających za przesłaniem Justyny Steczkowskiej „Bogiem się należy cieszyć” zawartym w piosence „Wszyscy braćmi być powinni”, której dźwięki towarzyszyły młodym aktorom. Na scenie pojawił się Żal (Kacper Milewicz, kl. VIII), Gniew (Konrad Kawula, kl. IV) i Milczenie (Joanna Wilczyńska, kl. VIII). Dopiero po chwili te negatywne uczucia zwyciężyło Wybaczenie (Kinga Rogowska, kl. VII), które wprowadziło Dobroć (Patrycja Serafin, kl. VII).
Odtwórcy głównej roli mówili w rozmaitych językach, a obecne na sali grupy uczniów odgrywały scenki ze spotkań różnych narodów z Papieżem Polakiem, podnosząc transparenty z napisem „Pope”, „Paps”, „Papież”. Przewodzili im Mikołaj Iwaszko (kl. VIII), Michał Ceglarz (kl. VIII) oraz Maciej Kawula (kl. IV). Na scenie, w lekkim oddaleniu od barki, znajdował się grób, nad którym kiwały się lilie (Filip Zawora, Dawid Zawora), a po ich łodygach spływały krople łez. O ten pomnik pośmiertny dbało dziecko (Patryk Karnasiewicz) i dorosła kobieta, odgrywana przez Gabrielę Baran (kl. VII). Uczennica VIII klasy Zuzanna Rak złożyła znicz i kwiaty na tym symbolicznym miejscu pamięci Jana Pawła II.
W finale spektaklu uczniowie klasy VII Szymon Fałat (św. Andrzej Bobola) Lena Solarz (św. Jadwiga), Michał Zięba ( św. Maksymilian) oraz klasy VIII Anna Strzępek (bł. Jolanta) i Franciszek Bogacz (św. Stanisław Kostka), powiedli obecnych na sali za krzyżem, symbolizującym Jezusa, a za nimi kroczył Jan Paweł II (dziecko, nastolatek, dorosły i starzec) oraz odtwórcy innych ról i narratorzy, wplatający informacje o patronie szkoły pomiędzy poszczególne sceny odgrywane przez czwartoklasistów. Akademię wzorowo poprowadzili uczniowie klasy VII, Elżbieta Buda, Julian Rak i Miłosz Piękoś, którzy zamykali pochód pielgrzymów dążących do świętości.
„Dzisiaj jesteście małym płomykiem […] możecie stać się płonącą pochodnią […] niosącą ciepło Waszej wzajemnej miłości” – mówił Kacper Bocho za Papieżem Polakiem, a słowa „Powiedz mi, jaka jest Twoja miłość, a powiem Ci, kim jesteś”, wypowiedziane przez Miłosza Piękosia, również cytującego Jana Pawła II, z pewnością pozostaną we wspomnieniach oglądających spektakl i będą drogowskazem na drodze życia, którą przeszedł także niezapomniany Szkolny Patron i Opiekun Świata.
