AKTUALNOŚCI INNOWACJE PEDAGOGICZNE WYCIECZKI EDUKACYJNE

Inauguracja zajęć Szkolnego Koła Turystycznego – wycieczka do Dębicy

Zajęcia Szkolnego Koła Turystycznego cieszą się niesłabnącą popularnością. Czynna forma spędzania czasu na świeżym powietrzu w połączeniu z porcją historii regionalnej doskonale się sprawdzają. Zajęcia wpływają także na integrację uczniów rożnych klas, co  doskonale wkomponowuje się w politykę wychowawczą szkoły.

Tegoroczne, wspólne wyprawy rozpoczęliśmy do Dębicy – pięknego miasta, z niezwykłą historią. Pierwsza wzmianka o Dębicy pochodzi z 1293 roku. Osada zajmowała dogodne miejsce, na przecięciu traktu z Opatowa i Sandomierza przez Koprzywnicę, Pilzno w stronę Jasła i miast słowackich z gościńcem, biegnącym z Jarosławia i Przemyśla przez Rzeszów i Tarnów, do Krakowa.

Akt lokacji na prawie niemieckim dla miasta Dębicy wystawiono w 1358 roku. Wystarał się o niego u Kazimierza III Wielkiego Świętosław (Świąszek) z rodu Gryfitów. W mieście zasiadał sąd prowincjonalny, składający się z sołtysów okolicznych wsi, który sądził sprawy sporne w drugiej instancji. Miasto rozwijało się jako ważny ośrodek rzemieślniczo-handlowy. Dominowała zabudowa drewniana — stąd częste pożary oraz zniszczenia na wskutek najazdów (m. in. tatarskiego w 1502 roku).

W okresie „potopu” szwedzkiego miasta regionu zostały praktycznie całkowicie zniszczone. Liczba ludności Dębicy w stosunku do stanu z końca XVI w. spadła aż siedmiokrotnie. Miasto odrodziło się u schyłku XVII w. Kolejne zniszczenia przyniosła wojna północna (1700–1709) – jeden z najtragiczniejszych okresów w dziejach miasta.

Pierwsze lata w niepodległej Polsce stały się dla Dębicy czasem odbudowy zniszczeń wojennych. Dalszy los miasta był zależny od rozwoju gospodarczego. Pod koniec lat 30. Dębica znalazła się w obszarze Centralnego Okręgu Przemysłowego (COP). Do miasta ściągnęli liczni inwestorzy z całego kraju. Dzięki swemu położeniu, dobrej komunikacji, węzłowi kolejowemu oraz łatwemu zaopatrzeniu w wodę z rzeki Wisłoki — Dębica przyciągała potencjalnych przedsiębiorców. W efekcie udało się otworzyć cztery duże zakłady, w tym fabrykę opon samochodowych. Dalszy rozwój inwestycji w COP powstrzymał wybuch II wojny światowej.

W momencie wybuchu II wojny światowej Dębica stanowiła ważny punkt strategiczny. Już drugiego dnia wojny na miasto spadły pierwsze bomby; niemieckie odziały lądowe dotarły nad brzeg Wisłoki 7 września. Powiat dębicki okupant włączył do dystryktu krakowskiego Generalnego Gubernatorstwa. W czasie okupacji zginęły tysiące dębiczan, w tym 4 tys. Żydów z istniejącego do 1943 r. getta. W powiecie aktywnie działała konspiracja: Związek Walki Zbrojnej–Armia Krajowa, Bataliony Chłopskie i Narodowe Siły Zbrojne. 23 sierpnia 1945 r. do Dębicy wkroczyła Armia Czerwona, a za nią siły NKWD, dokonujące deportacji do ZSRR członków organizacji niepodległościowych.

Dziś Dębica jest prężnie rozwijającym się ośrodkiem, w którym dba się o zachowanie pamięci o historii minionych lat.

W 1960 roku nowo powstałe Towarzystwo Przyjaciół Nauk w Dębicy [obecne Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Dębickiej] wystąpiło do lokalnych władz z inicjatywą utworzenia w Dębicy regionalnego muzeum. Dopiero na początku 2003 roku ówczesny burmistrz Edward Brzostowski doprowadził do realizacji tego postulatu.

Organizację muzeum powierzono Januszowi Ożogowi, który został jego pierwszym dyrektorem. Na siedzibę instytucji przeznaczono budynek z końca XIX wieku po byłych koszarach kawalerii. Pierwsze zbiory muzeum pochodziły z Izby Regionalnej, zakładowych Sal Tradycji niektórych dębickich firm oraz od osób prywatnych. W 2007 roku dyrektor Ożóg odszedł na emeryturę. Nowym dyrektorem został Jacek Dymitrowski. Wówczas też w związku z akcją rewitalizacji terenów byłej jednostki wojskowej muzeum wzbogaciło się o dwa sąsiednie budynki. Jeden z nich został przeznaczony na stałą wystawę dotyczącą historii dębickiego garnizonu wojskowego, drugi zaś na archiwum i bibliotekę muzealną.

Obecnie muzeum posiada następujące działy: archeologiczny, etnograficzny, historyczny, sztuki i wojskowy. Oprócz tego prowadzi wystawy czasowe, tematycznie związane z terenami obecnych powiatów: dębickiego i ropczycko-sędziszowskiego, lekcje muzealne oraz warsztaty dotyczące historii kultury i sztuki. Zapraszamy do obejrzenia galerii zdjęć z naszej wizyty w muzeum.