Zakończenie roku szkolnego i pożegnanie klasy VIII
W środowe przedpołudnie zakończyliśmy kolejny niezwykle wymagający rok szkolny. Tradycyjnie uroczystości rozpoczęliśmy od mszy świętej, podczas której ksiądz Proboszcz, Stanisław Zimny w kazaniu odwołał się do ogromnego wysiłku wszystkich tworzących środowisko szkolne. Ze łzą w oku obserwowaliśmy wzorcowe zmiany Pocztu Sztandarowego, który po raz ostatni, w tym składzie raczył nas piękną oprawą mszy świętej.
Bezpośrednio już w szkole, kontynuowaliśmy naszą uroczystość. Po odśpiewaniu hymnu państwowego, przemówieniu Pana Dyrektora; nastąpiło przekazanie sztandaru z rąk przedstawicieli ósmej klasy młodszym rocznikom.
W kolejnym etapie Pan Dyrektor nagrodził wyróżniających się uczniów klas I – VII. Następnie na środek zaproszeni zostali uczniowie klasy ósmej wraz z rodzicami. Każdy absolwent otrzymał świadectwo ukończenia szkoły (wyróżnieni uczniowie także nagrody), a rodzice listy gratulacyjne za wkład włożony w rozwój swoich dzieci. Po dłuższych chwilach wyraźnego wzruszenia przystąpiliśmy do kolejnych wyróżnień w kategorii „Złota Dziesiątka”, czyli zestawieniu uczniów legitymujących się najlepszymi średnimi w naszej placówce. Na koniec tego etapu podziękowaliśmy za całoroczną pracę przedstawicielom Samorządu Uczniowskiego i Pocztu Sztandarowego.
W drugiej części uroczystości głos oddaliśmy klasie ósmej. Trzy filmiki przygotowane przez jej przedstawicieli najlepiej pokazały, jak wyjątkowa była to grupa. Po ich zakończeniu cała klasa ponownie wyszła na środek sali by podziękować za wspólnie spędzone lata. Pod batutą Pani Agnieszki w humorystyczny sposób naszych absolwentów pożegnała klasa VII, dodatkowo obdarowując ich drobnymi upominkami. Finalnie uczniowie najstarszej klasy zaprezentowali okolicznościowe tablo oraz wręczyli kwiaty wszystkim nauczycielom i pracownikom szkoły.
W ostatniej części wspólnego świętowania odbyła się tzw. „Gala Osiągnięć Uczniów”, podczas której Pan Dyrektor oraz Wychowawcy klas nagrodzili okolicznościowymi dyplomami wszystkich uczniów naszej szkoły. Po zakończeniu gali dzieci udały się do klas na spotkanie z Wychowawcami.
obszerna fotorelacja dostępna na szkolnym FB
Na zakończenie wspólnej współpracy z klasą VIII, niech będzie mi wolno na kilka słów refleksji i pożegnania.
„Drodzy Uczniowie Klasy Ósmej!!!
Dziesiątki lekcji, przerw i w końcu ten ostatni dzwonek oznajmiający koniec pewnego etapu w Waszym życiu. Mały rachunek, chwila nostalgii, zadumy i refleksji nad tym co było. Przygoda życia, enklawa przetrwania, bezpieczna przystań, a może po prostu szkoła – miejsce bliskie sercu, pozostające na zawsze w pamięci.
To tu osiem lat temu, onieśmieleni zostaliście włączeni w poczet mogielnickiej społeczności szkolnej. Krok po kroku pokonywaliście bariery, zdobywaliście wiedzę by stać się ludźmi dorosłymi, świadomie wybierającymi drogę swojej przyszłości. Bagaż wspólnych doświadczeń, nierzadko okupiony łzami uczynił z was ludzi bardzo sobie bliskich. Być może Wasze drogi się rozejdą, ale w murach tej szkoły zawsze znajdziecie miejsce przyjazne, pamiętające swoich Wychowanków.
Od czwartej klasy miałem przyjemność Was uczyć, dorastałem z Wami, uczyłem się Waszych potrzeb i zachowań. Już pierwsze wspólne działania dały mi poczucie, iż będzie to klasa, która pozwoli realizować wzniosłe cele, która będzie zawsze w pełni zaangażowana, która będzie chciała zdobywać wiedzę.
Ostatnie dwa lata były szczególne, bowiem po raz pierwszy stanąłem naprzeciw ogromnego wyzwania, jakim jest wychowawstwo klasy. Swoje obowiązki podjąłem jednak w klasie niemal w pełni już ukształtowanej, wśród młodych ludzi wiedzących co w ich życiu jest najważniejsze. Nie było by to możliwe gdyby nie ogrom pracy Pani Beaty, Pani Lidii i Pani Marzeny, będących dla mnie drogowskazem na nowej zawodowej drodze.
To piękne móc uczestniczyć w uczniowskim dojrzewaniu, móc dostrzegać sukcesy swoich wychowanków, żyć ich wyzwaniami, niepewnością, nadziejami, widzieć w ich oczach łzy wzruszenia, szeroki promienny uśmiech będący zwieńczeniem ciężkiej pracy. W chwilach zmęczenia czerpać z młodzieńczego zapału i entuzjazmu, być obdarzanym zaufaniem i szacunkiem. To te właśnie cechy budują nierozerwalne więzi w każdym ludzkim zespole, są podstawą pokonywania barier i murów.
Dziękuję wam za zapał, za dobre chęci, za życzliwość, wyrozumiałość, pomocną dłoń w chwilach zawahania i niepewności. Dziękuję za otwartość, szczerość, za zamianę zwykłych chwil w te które będą trwać wiecznie w mojej pamięci.
Życzę Wam by zdobyta wiedza, wspólne doświadczenia pozytywnie wpływały na Wasze dalsze życie. By lata spędzone w tej placówce wyryły się głęboko w Waszych sercach i pozostały tam, szczególnie w trudnych chwilach, by dawać Wam poczucie siły jaka w was drzemie.
Nigdy nie traćcie więc nadziei, ani wiary we własne siły. Pamiętajcie, że oprócz nabytej wiedzy, o wartości człowieka decyduje to, co ma w sercu. Miejcie więc szacunek dla każdego napotkanego człowieka, bo to jest jedna z najważniejszych rzeczy, jakich trzeba się nauczyć.
Idźcie przez całe życie z takim samym zapałem i entuzjazmem, jaki czujecie w sercach dziś, kiedy odbieracie świadectwo dojrzałości. Podsycajcie Waszą młodzieńczą świeżość i ciekawość świata, którą tak łatwo zatracić w codziennym życiu. Nie rezygnujcie z marzeń i planów, pamiętając, że każdy z Was ma ważną rolę do spełnienia. Nie cofajcie się wstecz, ale i nie zapominajcie o tych, którzy Was ukształtowali”.
